Πανέμορφες Κινέζες δισεκατομμυριούχοι κατακτούν τον κόσμο

Έρχονται από την Κίνα, είναι όμορφες, έξυπνες και ζάπλουτες, έτοιμες να κατακτήσουν τον κόσμο.



Amy Luan: Η κυρία της ενέργειας. Επτακόσια άτομα εργάζονται για εκείνη. Τα πεντακόσια στην ενέργεια και τα διακόσια στις υπόλοιπες δραστηριότητές της.



«Η συνταγή της επιτυχίας μου είναι ότι κατάφερα να συνδυάσω όλα τα ταλέντα μου και να ενορχηστρώσω όλες τις γνώσεις μου. Αυτό μου επέτρεψε να φτάσω μόνη μου εκεί που βρίσκομαι, χωρίς την παρέμβαση της κυβέρνησης», δηλώνει η ίδια.
Αυτή η μηχανικός, 40 ετών, έκανε αμύθητη περιουσία στην αγορά ενέργειας. Προωθεί επίσης στην αγορά πρωτοποριακές λύσεις εναντίον της μόλυνσης και στην οικονομία ενέργειας.
«Οταν αρχίζεις να κάνεις μπίζνες στην Κίνα, πρέπει να έχεις τα μέσα. Βρήκα, λοιπόν, μια δουλειά στη Σανγκάη σε έναν επαγγελματία του είδους. Εμαθα και κέρδισα αρκετά ώστε να ανοίξω τη δική μου επιχείρηση», λέει.
Στον τομέα της συνεργάζεται τώρα με τεχνικούς και μεγάλους μηχανικούς από τη Γερμανία. «Τους καλύτερους», αναφέρει η ίδια. Η επιτυχία της και η μόρφωσή της τής επέτρεψαν να επενδύσει στο κρασί, στη μόδα και στα μίντια. Συλλέκτρια έργων τέχνης, στηρίζει και πολλούς καλλιτέχνες. Η μητέρα της ήταν ράφτρα και γεννήθηκε στην ηπειρωτική Μογγολία. Εκείνη της έδωσε το πάθος για τα υφάσματα, τη χειρωνακτική εργασία και τη δημιουργία.
«Ηθελα να γίνω σχεδιάστρια, αλλά έπρεπε πρώτα να κερδίσω χρήματα, να κάνω μπίζνες», δηλώνει.
Σήμερα η περιουσία της τής επιτρέπει να βοηθάει δημιουργούς. Η κόρη της σπουδάζει στην Αμερική και η ίδια λατρεύει την ιππασία και αγαπάει ιδιαίτερα τη Γαλλία.

Zhang Xin: Η βασίλισσα των ακινήτων



Ο κατασκευαστής Pan Shiyi και η πανέξυπνη σύντροφός του Zhang Xin, η οποία έζησε πολλά χρόνια στο εξωτερικό, κατόρθωσαν μέσα σε είκοσι χρόνια να χτίσουν μια αυτοκρατορία στην κατασκευή γραφείων, σχεδιάζοντας και χτίζοντας ολόκληρες συνοικίες στο Πεκίνο και στη Σανγκάη.
Οταν ήταν παιδί, η Zhang Xin μισούσε το Πεκίνο, αυτή την γκρίζα πόλη: «Τα κτίρια ήταν γκρι, όπως και ο ουρανός. Ολοι οι άνθρωποι φορούσαν τα ίδια γκρι ρούχα». Στη διάρκεια της Πολιτιστικής Επανάστασης οι γονείς της, οι οποίοι ήταν πανεπιστημιακοί, εστάλησαν σε στρατόπεδο επανεκπαίδευσης. Εκείνη έμεινε με τους παππούδες στο σπίτι.
«Οταν ήμουν 8 ετών, η μητέρα μου μπόρεσε να επιστρέψει στο Πεκίνο. Για να ζήσουμε έκανε μεταφράσεις. Κοιμόμασταν στο γραφείο της με τα λεξικά για μαξιλάρια», λέει.
Στα 14 της η Zhang Xin μετακομίζει στο Χονγκ Κονγκ και πιάνει δουλειά σε ένα εργοστάσιο. Κάνει οικονομία σε κάθε δολάριο που κερδίζει. Πηγαίνει σε νυχτερινό σχολείο και μαθαίνει τη δουλειά της γραμματέως. Στα 19 της, με ένα εισιτήριο στην τσέπη, φθάνει στη Μεγάλη Βρετανία για να σπουδάσει οικονομία στο Κέμπριτζ: «Αυτό ήταν σοκ για μένα. Ποτέ στη ζωή μου δεν είχα δει τόσους πολλούς ανθρώπους λευκής ράτσας. Δεν καταλάβαινα τίποτα από τη γλώσσα τους. Κάθισα στη βαλίτσα μου και έκλαψα».
Ωστόσο, πήρε το πτυχίο της και προσελήφθη από την τράπεζα Goldman Sachs. Το αστέρι της μόλις ανέτειλλε. Σε ένα ταξίδι της στην πατρίδα γνωρίζει στο αεροπλάνο τον κατασκευαστή Pan Shiyi, τον οποίο παντρεύεται.
Σήμερα, η εταιρεία του ζεύγους (με την ονομασία Soho) αύξησε τα κέρδη της κατά 170%. Εχτισαν 5,5 εκατομμύρια τ.μ. γραφεία και εμπορικά, καθώς και εμβληματικά κτίρια σε Πεκίνο και Σανγκάη.

Yan Ping: Η καλλιτέχνις



Ηταν 10 ετών όταν ξεκίνησε η Πολιτιστική Επανάσταση της Κίνας. «Μια περίοδος βίαιη, η οποία με σημάδεψε για πάντα», λέει η ίδια. Ηταν ένα δειλό και εσωστρεφές παιδί και βρήκε στη ζωγραφική την ιδανική διέξοδο. Σε ηλικία 21 ετών γίνεται δεκτή στη Σχολή Καλών Τεχνών στην πόλη Σαντόγκ και γνωρίζει τον σύζυγό της Wang Keju, έναν ζωγράφο παγκόσμιας εμβέλειας σήμερα.
Σπάζοντας την κινεζική παράδοση, άρχισε να ζωγραφίζει τεράστιους πίνακες με ζωηρά χρώματα, σε μια Κίνα που ήταν συνηθισμένη στα βαριά και σκούρα χρώματα. Εγινε καθηγήτρια καλών τεχνών στο Λαϊκό Πανεπιστήμιο της Κίνας και πολλοί μιμούνται την τεχνοτροπία της. Από το 1990 σπάει κάθε ρεκόρ πωλήσεων. Οι πλούσιοι Κινέζοι θεωρούν must να έχουν έργα τέχνης σπίτι τους, ως απόδειξη κοινωνικής ανόδου, και η Yan Ping γίνεται ανάρπαστη.
Το 2012, ένας από τους πίνακές της πωλείται στον οίκο Christie’s για 250.000 δολάρια. Σήμερα οι πόρτες των συλλεκτών είναι ανοιχτές για εκείνη, όπως και τα μουσεία σε όλο τον κόσμο. Η ίδια παραμένει συνεσταλμένη. «Αυτό μου επέτρεψε να περνάω καλά με την οικογένειά μου και να έχω περισσότερη εμπιστοσύνη στον εαυτό μου. Τίποτε άλλο», δηλώνει.