Τηλεοπτικές άδειες και δικαιοσύνη
Γράφει ο Βασίλης Γεωργίου, Δικηγόρος Αθηνών
Πυλώνας της Δημοκρατίας είναι η δικαστική εξουσία. Που η στελέχωσή της αποτελείται σε ...
σχεδόν απόλυτο βαθμό, από άξιους και έντιμους δικαστές. Οι δικαστές των ανώτατων Δικαστηρίων όταν αλληθωρίζουν με την πολιτική, καταλύουν την έννοια της διάκρισης των εξουσιών, δημιουργούν πρόβλημα στην επιβίωση της δημοκρατίας και υποβαθμίζουν την ποιότητά της, τη διάρκειά της και κυρίως την αποστολή της δικαστικής εξουσίας, που χαρακτηρίζεται από την ανεξαρτησία και την αμεροληψία. Πάντως σε θέματα αντισυνταγματικότητας των νόμων, όπως εδώ με τις τηλεοπτικές άδειες, οι δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου του ΣτΕ έχουν μεγάλη πείρα, τεράστια νομική γνώση και ισχυρό νομικό οπλοστάσιο, αλλά χρειάζεται και η νηφαλιότητα, η αμεροληψία και η τόλμη, που πρέπει να χαρακτηρίζει τις αδιάβλητες δικαστικές αποφάσεις. Και αυτός είναι ο πρωταρχικός, κυρίαρχος, συνταγματικός ρόλος των δικαστών ως εδραιωτών του αισθήματος ασφάλειας του δικαίου και της απρόσκοπτης και ανεπηρέαστης απονομής της δικαιοσύνης. Γιατί ιστορικά οι αποφάσεις τους αρκούν να είναι δίκαιες, χωρίς να εμφιλοχωρεί σ' αυτές η πολιτική σκοπιμότητα ή ο οποιοσδήποτε άλλος οικονομικός, ηθικός, ιδεολογικός και προσωπικός επηρεασμός, με άρση της συνείδησης των δικαστών στο ύψος των περιστάσεων.
Πυλώνας της Δημοκρατίας είναι η δικαστική εξουσία. Που η στελέχωσή της αποτελείται σε ...
σχεδόν απόλυτο βαθμό, από άξιους και έντιμους δικαστές. Οι δικαστές των ανώτατων Δικαστηρίων όταν αλληθωρίζουν με την πολιτική, καταλύουν την έννοια της διάκρισης των εξουσιών, δημιουργούν πρόβλημα στην επιβίωση της δημοκρατίας και υποβαθμίζουν την ποιότητά της, τη διάρκειά της και κυρίως την αποστολή της δικαστικής εξουσίας, που χαρακτηρίζεται από την ανεξαρτησία και την αμεροληψία. Πάντως σε θέματα αντισυνταγματικότητας των νόμων, όπως εδώ με τις τηλεοπτικές άδειες, οι δικαστές του ανώτατου δικαστηρίου του ΣτΕ έχουν μεγάλη πείρα, τεράστια νομική γνώση και ισχυρό νομικό οπλοστάσιο, αλλά χρειάζεται και η νηφαλιότητα, η αμεροληψία και η τόλμη, που πρέπει να χαρακτηρίζει τις αδιάβλητες δικαστικές αποφάσεις. Και αυτός είναι ο πρωταρχικός, κυρίαρχος, συνταγματικός ρόλος των δικαστών ως εδραιωτών του αισθήματος ασφάλειας του δικαίου και της απρόσκοπτης και ανεπηρέαστης απονομής της δικαιοσύνης. Γιατί ιστορικά οι αποφάσεις τους αρκούν να είναι δίκαιες, χωρίς να εμφιλοχωρεί σ' αυτές η πολιτική σκοπιμότητα ή ο οποιοσδήποτε άλλος οικονομικός, ηθικός, ιδεολογικός και προσωπικός επηρεασμός, με άρση της συνείδησης των δικαστών στο ύψος των περιστάσεων.