ΘΛΙΨΗ και ΘΡΗΝΟΣ…ΠΑΓΩΣΑΝ ΟΛΟΙ | Έσβησε ο ΛΑΤΡΕΜΕΝΟΣ ηθοποιός….
Είχε εγκαταλείψει το σινεμά από το 1993 ο Τζιν Γουάιλντερ και οι σημαντικές ταινίες του ανήκαν όλες στα τέλη του '60 και στη δεκαετία του '70. Κι όμως η συγκίνηση από τον θάνατο στα 83 του χρόνια αυτού του τεράστιου Αμερικανού κωμικού ηθοποιού (και λιγουλάκι σκηνοθέτη) με την εβραϊκή γαμψή μύτη, τα πανέμορφα πονηρά μάτια και τα φουντωτά σγουρά μαλλιά ήταν πολύ μεγάλη.
Αποδείχτηκε ότι όσα χρόνια κι αν έχουν περάσει οι κινηματογραφικές του περσόνες είναι απλώς ανεπανάληπτες.
Για παράδειγμα, ποιος Τζόνι Ντεπ; Ο Γουόλι Γουόνκα του Ρόαλντ Νταλ θα έχει για πάντα την τρέλα και τη γοητεία, που ο Γουάιλντερ του πρωτοέδωσε το 1971 στην ταινία «Ο Γουόλι Γουόνκα και το Εργοστάσιο Σοκολάτας» του Μελ Στιούαρτ, και όχι τα χαρακτηριστικά του αμφιλεγόμενου σταρ της εποχής μας, κι ας τον είχε αναλάβει ο μάγος Τιμ Μπάρτον.
Το ίδιο και ο Λίο Μπλουμ των «Δυο τρελών παραγωγών» (1967), όσο κι αν έβαλε τα δυνατά του ο συμπαθής Μάθιου Μπρόντερικ σαράντα σχεδόν χρόνια αργότερα.
Αλλωστε τι θα ήταν ο Τζιν Γουάιλντερ αν δεν είχε συναντήσει κάποτε τον δαιμόνιο Μελ Μπρουκς και δεν είχε παίξει σε τρεις από τις σημαντικότερες ταινίες του, καθορίζοντάς τες και πέρα από το υποκριτικό του ταλέντο;
Ο Μελ Μπρουκς τον αποχαιρέτησε στο τουίτερ αποκαλώντας τον «ευλογία για τις ταινίες του», τον θεατρικό ηθοποιό, που του γνώρισε το 1963 η σύζυγός του Αν Μπάνκροφτ, αφού έπαιζε μαζί του τη «Μάνα Κουράγιο» του Μπρεχτ.
Οταν ρώτησαν τον Γουάιλντερ πόσο σημαντική ήταν η πρώτη του συνάντηση με τον Μελ Μπρουκς, είχε απαντήσει: »Θα ρωτάγατε ποτέ τον Μωυσή αν θεωρούσε σημαντικό που του μίλησε ο Θεός;»
Ο Ζερόμ Σίλμπερμαν, γεννημένος το 1933 στο Μιλγουόκι σε μια οικογένεια με ρωσικές, πολωνικές και εβραϊκές ρίζες, στο θέατρο είχε το μυαλό του και, μάλιστα, ήρθε στην Ευρώπη για να σπουδάσει. Στη δραματική σχολή του περίφημου Ολντ Βικ, στο Μπρίστολ.
Δεν του ταίριαξε, όμως, η βρετανική παράδοση, επέστρεψε στην Αμερική, γράφτηκε στο Ακτορς Στούντιο του Λι Στράσμπεργκ, άλλαξε το όνομά του σε Τζιν Γουάιλντερ, τιμητική αναφορά στον δραματουργό Θόρντον Γουάιλντερ, και άρχισε να κάνει όνομα παίζοντας στο Μπρόντγουεϊ.
Τότε έπεσε στο δρόμο του ο Μελ Μπρουκς, προτείνοντάς του, πρώτος από όλους, έναν κινηματογραφικό ρόλο: στο ανατρεπτικό, σπαρταριστό μιούζικαλ «Δυο τρελοί παραγωγοί» (ζευγάρι με τον Ζίρο Μόστελ, ενώ έπαιζε και ο δικός μας Ανδρέας Βουτσινάς).
«Φρανκενστάιν Τζούνιορ» (1974) «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» (1974) | AP Photo
Η ταινία άργησε λίγο να πραγματοποιηθεί και έτσι έμελλε να κάνει στα ενδιάμεσα το κινηματογραφικό του ντεμπούτο στο «Μπόνι και Κλάιντ» του Αρθουρ Πεν.
Αλλωστε οι «Δυο τρελοί παραγωγοί», που σήμερα είναι καλτ, εμπορικά τότε τα πήγαν χάλια.
Ο κινηματογραφικός, όμως, δρόμος του είχε ανοίξει: «Αρχίστε την επανάσταση χωρίς εμένα» (στο πλευρό του Ντόναλντ Σάδερλαντ), ο «Γουόλι Γουόνκα», που αναφέραμε, «Τα πάντα γύρω από το σεξ» του Γούντι Αλεν, με έναν ρόλο που έγραψε ιστορία (ψυχίατρος ερωτευμένος με πρόβατο). Και τότε ο Γουάιλντερ προτείνει στον Μελ Μπρουκς μια ταινία-παρωδία με ήρωα έναν απόγονο του δόκτορα Φρανκενστάιν!
Ο σκηνοθέτης προτιμά πρώτα να τον εκμεταλλευτεί για την τρελή του κωμωδία «Μπότες, σπιρούνια και καυτές σέλες», αλλά όταν τελικά ο «Φρανκενστάιν Τζούνιορ» γυρίζεται (1974), με τον Γουάιλντερ να είναι εκτός από πρωταγωνιστής και σεναριογράφος, αλλά και ολίγον σκηνοθέτης, η ταινία σπάει τα ταμεία σε όλο τον κόσμο και μπαίνει στην αιωνιότητα.
Η δημιουργική του εμπλοκή στον «Φρανκενστάιν» τού ανοίγει την όρεξη. Ο Γουάιλντερ παίρνει σκηνοθετική φόρα και γυρίζει τέσσερις ταινίες, χωρίς, πάντως, πολύ αξιόλογα αποτελέσματα.
Ομως, τόσο ο «Πιο πονηρός αδελφός του Σέρλοκ Χολμς» (1975), όπου πήρε μαζί του σχεδόν όλη την κομπανία του «Φρανκενστάιν» (Μάρτι Φέλντμαν, Μάντλεν Καν), αλλά και η «Γυναικάρα με τα κόκκινα» (1984), ριμέικ γαλλικής κωμωδίας, είχαν επιτυχία.
Οι συναντήσεις έπαιξαν μεγάλο ρόλο στην καριέρα και στη ζωή του. Oπως αυτή με τον ηθοποιό Ρίτσαρντ Πράιορ, με τον οποίο έγιναν φοβερό δίδυμο σε μια σειρά ταινίες με μεγάλη εμπορική επιτυχία. Αλλά κυρίως με την καλή κωμική ηθοποιό Τζίλντα Ράντνερ, την τρίτη του σύζυγο.
Εγιναν ένα τρελά ερωτευμένο και αγαπημένο ζευγάρι (ακόμη και στην οθόνη), έζησαν μαζί «τα πιο ευτυχισμένα χρόνια» της ζωής του, όπως έχει πει, αλλά την έχασε γρήγορα, το 1989, από έναν ξαφνικό καρκίνο στη μήτρα.
Ηταν μόλις 42 χρόνων. Ο Γουάιλντερ έκανε από τότε αγώνα για την ενημέρωση γύρω από τον καρκίνο, αλλά και την προώθηση της έρευνας, ενώ βοήθησε να δημιουργηθεί ειδικό πρόγραμμα για τον καρκίνο της μήτρας στο Ιατρικό Κέντρο «Cedars-Sinai».
Οταν εγκατέλειψε το σινεμά (με σποραδικές εμφανίσεις στην τηλεόραση, όπως στο ωραίο σίριαλ «Will and Grace») το 'ριξε στο γράψιμο (αυτοβιογραφία, μυθιστορήματα).
loading...
